Alper Canıgüz: Oğullar ve Rencide Ruhlar

Alper Canıgüz, yarattığı Alper Kamu karakterinin nasıl ortaya çıktığını yazdı dün afili filintalarda. (http://www.afilifilintalar.com/intihar) Yazıyı okurken, gözümün önünden Oğullar ve Rencide Ruhlar ve Alper Kamu - Cehennem Çiçeği geçti. Kitapları okuyalı çok uzun zaman oldu ama hala tadı damağımda. Hayatımda okuduğum en iyi kitaplar listesi yapsam çok rahat ilk 10’a girecek kitaplar. Ben  Cehennem Çiçeği’ni daha çok beğenmiştim. Belki devam kitabı olduğundan, ilkinin yerini tutmayacağını düşünüp beklentimi düşürmüş olarak kitabı beklediğimden olabilir ama Cehennem Çiçeği mükemmel bir kitaptı. İlklerin yeri unutulmaz derler, Alper Kamu karakteriyle tanıştığımız Oğullar ve Rencide Ruhlar da şahaneydi. Oğullar ve Rencide Ruhlar benim Alper Canıgüz ile tanışmamı sağlayan kitap. Önden Oğullar ve Rencide Ruhlar’ın güzel sözlerini verelim, başka bir zaman uzun uzun Cehennem Çiçeği’ni de yazarız.

*Beş yaş insanın en olgun çağıdır. Sonra çürüme başlar…

*İnsan yüreği bir sarkaç gibidir işte böyle. İstediği noktaya ulaştığı anda tüm hızıyla tam tersi tarafa kaymaya başlar.

*İnsanlara daha az tahammül edebilir bir ruh hali taşıdığımdan pek dışarı çıkmıyordum.

*Her neyse; hayat her durumda sonu kötü biten bir hikaye değil midir zaten?

*Gerçek acı sessizdir. Bir huzurevi gibi…

*Hiçbir şey, hiçbir zaman daha iyiye gitmezdi. Sadece insan için daha rafine sarhoşluk yöntemleri geliştirmek mümkün olabilirdi.

* "Rahat bıraksanıza lan adamı." diye bağırdım. Kansız celal bana şöyle bir bakıp, "Sana ne lan. Avukatı mısın?" diye cırladı. "Doğru bildiğim şeyi söylemek için kimseden para almam gerekmez."